حضرت میر سید احمد فرزند امام موسی کاظم (ع) معروف به شاهچراغ و برادر حضرت امام رضا(ع) در آغاز قرن سوم هجری از مدینه به سوی طوس عزیمت کرد. مأمون عباسی با اطلاع از سفر ایشان گروهی از نظامیان خویش را برای مقابله با آن حضرت گسیل می کند.  حضرت احمد بن موسی (ع) چون به شیراز می رسد، با ماموران مامون مواجه شده و لاجرم مصافی روی می دهد و علی رغم رشادت های بسیار سرانجام به شهادت می رسد. دوستداران اهل بیت، پیکر وی را در شیراز به خاک می سپارند.

حضرت شاه چراغ (ع) فردی بخشنده و پرهیزگار بود که در نزد پدر بزرگوارشان امام موسی کاظم (ع) از احترام  و منزلت خاصی برخوردار بود. امام موسی کاظم (ع) به دلیل علاقه اش به حضرت احمد ملکی به نام یسیره به ایشان بخشیدند که بعدها آن حضرت برای آزاد کردن هزار اسیر، این ملک را فروختند.

جایگاه حضرت احمد(ع) در میان فرزندان امام موسی کاظم(ع) به قدری بود که پس از شهادت پدرشان عده ای از مردم برای حمایت از امامت شاهچراغ شیراز فرقه ای به نام امامیه را ایجاد کردند.

صحن مرکزی مستطیلی به مساحت 14 هزار مترمربع است که در پیرامونش  162 غرفه در دو طبقه ساخته شده است. نرده های چوبی صحن از چوب سارج ساخته شده و کف صحن با رنگ گندمک فارس فرش شده است.

معماری که در داخل آرامگاه شاهچراغ شیراز صورت گرفته شامل آیینه کاری های رنگین به سبکی خلاقانه، خطوط متنوع فارسی و عربی و نما شده با آینه ها و کاشی ها می باشد. هم چنین در بنای حرم شاهچراغ شیراز ایوانی در جلو، چهار شاه نشین و مسجدی در سمت غرب حرم مشاهده می شود. ضریح نقره ای حرم در شاه نشین زیر گنبد قرار گرفته است.

با توجه به کارشناسی های به عمل آمده روز تولد حضرت شاهچراغ (ع) به درستی مشخص نیست به همین دلیل شورای فرهنگ عمومی استان فارس روز بزرگداشت حضرت احمد بن موسی را در پنجمین روز از دهه کرامت انتخاب کردند و در تقویم مناسبت های ملی ایرانی به ثبت و تصویب رسید.

منبع : نشاط آوران